İnsanoğlu çoğu zaman kaçar düşünmekten, gene de kendini düşünür gibi göstermek ister, bunun içindir ki geleneğe bağlanır, birtakım insanlara bağlanır, ya geçmişte yaşamış olanlardan ya kendi çağdaşları arasından birini seçip onun dediklerine bağlanır . Rahatlar artık, içi doğrunun, iyinin, güzelin ne olduğunu öğrenmiştir. Onların dışında kalanın yanlış, kötü, çirkin olduğunu bilir. Kapılmaz onlara biraz olsun ateşli, yürekli bir kimse ise onlarla çarpışmaya da başlar.Yanlışa, kötüye, çirkine saplananlar bununmasını içi götürmez. Onları yola getirmeye çalışır. Yola gelmezlerse yok olsunlar daha iyi. Yeryüzü yanlıştan, kötüden, çirkinden temizleniverir.
