Dilemma

o gün... onu soyunurken izlerken içimde biryer sanki ezildi... burkuldu.İnsanın kalbi sıkışır acırya işte öyle bir duygu.Daha önce yaşadığım hiçbirşeye benzemeyen bir acı. kadın vucudunun saf güzelliğiyle korunmasız sereserpe önünde teslimiyeti. Herhangi biri olsa bu durumdan cinsel bir haz duyardı muhtemelen.Ama içimde bundan çok farklı birşeyler oldu.Gerçekten seviyormuyum ? belkide bana sevgisini incitmemek adına başımı başka bir yere çevirmek zorunda kaldım...Ama o kadar güzeldi ki... Mehtapsız ayışığında denizden gelen serin esintinin yüzünüzü okşaması gibi... Tenimi delip beynimin içinde yıldırımlar çaktırdı...Buna rağmen aklımda hala şüpheler olması çok garipİnsanın başına gelen en kötü ruh bunalımı kesinlikle dilemma... Hala kurtulabilmiş değilim.Neyi istediğine karar verememek, veya onun ne istediğini kestirememek...

Kalbim acıdı...



Bir gün yolda yürüyordum...
Bir şarkı duydum, kalbim acıdı...
Bu kadar...








awi şüule goulu daği daği
dido miğun guis derdi meraği
oüomdğulas si şekeri ma yaği
si domövi do domxali gyuli çkimi
ağne odas perde kogevoüidi
izmocesti alis dologaüidi
gomüuwxişi mgarinis yevuüidi
si domövi do domxali gyuli çkimi
bazi bazi gelaiûi noğaşa
vixosarûi baba süaniş ûüobaşa
gyuli çkimi si var ida başkaşa
çkimire do giçkitas gyuli çkimi

Rayların izinde....

İnsanlar tanıyorum... tanıdığımı sandığım... ama onlar feleğin çemberini aşındırmış.Ne kadar aptalmışım, ne kadar safmışım... Hay'atın derin bok çukurunu doğduktan yıllar sonra farkettim... Şimdi kendime kızdığım nokta şu: Yıllardır belirli bir çizgide ilerlerken kalıplaşmış sandığım düşüncelerimin ışığında ilerlerken.... Birden bire uzaklaşmış olduğumu farkettim. Ben bu değilim ki... Adına ister aşk diyelim ister sevgi.. Bu bana hertürlü pis işi yaptırabilir mi.Bu kadar zayıf mıydım? Sevgi uğruna bütün pisliği kabul edebilir miyim ?
Başkalarının hayatlarındaki kötü durumlar yüzünden onlara kızıp bunları hayatlarından uzaklaştırmalarını talep ediyorum sürekli.Ama adam gibi oturup düşününce karar verdim; bazılarının hayatlarından çıkarılması gereken kötü kişi belkide benim... Bir insanın sabah uyanıp beni yada benimle ilgili bir olayı hatırladığında kendini kötü hissetmesi... Bu kabul edilebilir bir durum değil... Uzun zamandır... açıklayamayacağım ikilemlere bir yenisi daha eklenmiş oldu. İyi veya kötü kavramlarının aslında ne olduğunu sorgulamaya başladım sırf bu yüzden.Belkide... Belkide herzaman düşünüdüğüm gibi iyi bir insan değilim... Kendimi şimdiye kadar hep iyi sanmıştım.Belkide kötü birisiyim.İnsanlara kötü davranıyorum. Şehvet uğruna insanların hislerini önemsemiyorum bile... En geniş en ahlaksız insanın içerisinde bile hissiyat olabiliyor çok garip...Kimbilir belkide herkese sadece hakettiğini veriyorum...

Nevr

Nevr = Osmanlıca;
  1. (C.: Envâr) Parlaklık.
  2. Ağaç çiçeği. Tomurcuk.

Hafifte şu yazıyı okuyunca yazayım dedim. Herhangi bir yazıyı okuduğumda yazanın fikirleri değilde okuduğum zaman beynimde yer edenler önemlidir benim için.Neoturk belkide bambaşka birşeylerden bahsetti yazısında... Ama birden durup düşündüm eskiler, babaanneler... Uykusuz yazısında da bahsetmiştim... Babaannem(Nur içinde yatsın) çocukluğumun çok önemli bir yerini oluşturur.Gülümseyen yüzü hala gözlerimin önünde...
İçten gelen sevginin verdiği gücü, rahatlığı düşünsenize. Kendinizi güvende hissediyorsunuz... O yanımdayken başıma kötü hiçbirşey gelmez düşüncesi. İnsanın en çok korunmaya ihtiyaç duyduğu çocukluğunun kahramanı babaanneler, anneanneler,dedeler... Şimdi biz yeni nesil olarak ne yaptık ? Çocukken en sevdiğimiz insanları kendi çocuklarımızdan çaldık... Ayrı evlere taşındık, huzurevlerine gönderdik... (Böyle bir şey aklımdan bile geçse Allah üzerime lanet etsin)
Evet eskinin babanneleri vardı adam gibi adam yetiştiren... Eskinin anneleri vardı çocuklarıyla beraber büyüyen... Eskinin babaları vardı...ailesinin bütünlüğünü sağlayan koruyan gözeten çelik iradeli... Biz yıktık bu kurumları... Tıpkı Osmanlı İmparatorluğunun töreden uzaklaşıp yıkılması gibi toplumumuzun sonunu hazırlar olduk...
Bazı durumların yanlış olduğunu düşünüyorum.Özellikle içerisinde bulunduğum toplumun gençliğinden iğreniyorum... Bu kadar basitmiydik biz ? Bu kadar basit mi yetiştirildik. Aklımız içki, kumar ve cinsellikten başka bir boka çalışamaz mı oldu ?