Nevr

Nevr = Osmanlıca;
  1. (C.: Envâr) Parlaklık.
  2. Ağaç çiçeği. Tomurcuk.

Hafifte şu yazıyı okuyunca yazayım dedim. Herhangi bir yazıyı okuduğumda yazanın fikirleri değilde okuduğum zaman beynimde yer edenler önemlidir benim için.Neoturk belkide bambaşka birşeylerden bahsetti yazısında... Ama birden durup düşündüm eskiler, babaanneler... Uykusuz yazısında da bahsetmiştim... Babaannem(Nur içinde yatsın) çocukluğumun çok önemli bir yerini oluşturur.Gülümseyen yüzü hala gözlerimin önünde...
İçten gelen sevginin verdiği gücü, rahatlığı düşünsenize. Kendinizi güvende hissediyorsunuz... O yanımdayken başıma kötü hiçbirşey gelmez düşüncesi. İnsanın en çok korunmaya ihtiyaç duyduğu çocukluğunun kahramanı babaanneler, anneanneler,dedeler... Şimdi biz yeni nesil olarak ne yaptık ? Çocukken en sevdiğimiz insanları kendi çocuklarımızdan çaldık... Ayrı evlere taşındık, huzurevlerine gönderdik... (Böyle bir şey aklımdan bile geçse Allah üzerime lanet etsin)
Evet eskinin babanneleri vardı adam gibi adam yetiştiren... Eskinin anneleri vardı çocuklarıyla beraber büyüyen... Eskinin babaları vardı...ailesinin bütünlüğünü sağlayan koruyan gözeten çelik iradeli... Biz yıktık bu kurumları... Tıpkı Osmanlı İmparatorluğunun töreden uzaklaşıp yıkılması gibi toplumumuzun sonunu hazırlar olduk...
Bazı durumların yanlış olduğunu düşünüyorum.Özellikle içerisinde bulunduğum toplumun gençliğinden iğreniyorum... Bu kadar basitmiydik biz ? Bu kadar basit mi yetiştirildik. Aklımız içki, kumar ve cinsellikten başka bir boka çalışamaz mı oldu ?

0 yorum:

Yorum Gönder